To αλλόχθονο λεονταρόψαρο Pterois miles εκτίθεται για πρώτη φορά σε Μεσογειακό Ενυδρείο, και συγκεκριμένα στο Ενυδρείο του Υδροβιολογικού Σταθμού Ρόδου (ΥΣΡ)
Ένα ζωντανό άτομο αλιεύθηκε το Ιανουάριο 2016 με δίκτυα, στα ρηχά νερά της περιοχής του Φαληρακίου στη Ρόδο, από τον αλιέα Σάββα Βαγιανό.

Επιστήμονες του ΥΣΡ του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσιών Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) πρωτοανέφεραν την εμφάνισή του στο Αιγαίο από θεάσεις που πραγματοποιήθηκαν στα νερά της Ρόδου το καλοκαίρι του 2015 σε ανακοίνωσή τους σε επιστημονικό περιοδικό. Αυτό το ξενικό λεοντόψαρο ή λεονταρόψαρο, όπως κοινά λέγεται, (En. devil firefish, common lionfish) είναι είδος που ζει στην Ερυθρά Θάλασσα και εισήλθε στην Μεσόγειο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Ο πληθυσμός του δείχνει γρήγορη εξάπλωση στην Ανατολική Μεσόγειο, για αυτό κατατάσσεται μεταξύ των χωροκατακτητικών εισβολέων.
Επειδή οι μακρόστενες άκανθες που φέρει είναι δηλητηριώδεις σε σημείο που μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο σε ανθρώπους, ο ΥΣΡ προειδοποίησε άμεσα τους επαγγελματίες και μη αλιείς καθώς και το ευρύτερο κοινό της περιοχής και τις αρχές, ώστε να προληφθούν τυχόν ατυχήματα.
Το προσωπικό του ΥΣΡ εκφράζει τα θερμά του ευχαριστήρια στην ομάδα του “Waterhoppers” Diving School και στον Ιωσήφ Μακρή για την άμεση ειδοποίηση του ΥΣΡ σχετικά με την παρουσία του είδους στη Ρόδο, την παροχή πληροφοριών και την άψογη συνεργασία.

Δείτε το βίντεο στο youtube

Ο Υδροβιολογικός Σταθµός Ρόδου (Υ.Σ.Ρ.) λειτουργεί σαν Ενυδρείο-Μουσείο και ερευνητική μονάδα του Ελληνικού Κέντρου θαλασσιών Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) στην ευρύτερη περιοχή του Ν.Α. Αιγαίου και αποτελεί σηµείο αναφοράς για την προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος γενικότερα και των απειλούμενων υδρόβιων ειδών ειδικότερα.
Aπό τη δεκαετία του ΄80 ο Υ.Σ.Ρ. – με τη βοήθεια του επιστημονικού προσωπικού- συμμετέχει ενεργά στη διάσωση και προστασία θαλάσσιων απειλούµενων ζώων (όπως θαλάσσιων χελωνών, κητωδών, Μεσογειακών φωκιών) που προστατεύονται από τη Διεθνή νομοθεσία CITES
Το Δεκεμβρίου του 2014, μια ζωντανή θηλυκή θαλάσσια χελώνα Caretta caretta, βρέθηκε παγιδευμένη -με ακρωτηριασμένο το μπροστινό δεξί πτερύγιο της- στο Πλημμύρι Ρόδου και μεταφέρθηκε από συμπολίτες μας στις εγκαταστάσεις του Υ.Σ.Ρ.
Η χελώνα – που ονομάστηκε «Κλεοπάτρα»- μετά την 6μηνη καθημερινή περίθαλψή της από το επιστημονικό προσωπικό του Υ.Σ.Ρ. και σε συνεργασία με το Σύλλογο για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας «Αρχέλων» καθώς και με εξειδικευμένο κτηνιάτρο, επέστρεψε στο φυσικό της περιβάλλον τον Ιούνιο του 2015
Πριν ένα περίπου χρόνο είχε απελευθερωθεί μια άλλη χελώνα καρέττα καρέττα –η «Λάουρα»- ύστερα από 9μηνη περίθαλψή στον Υ.Σ.Ρ.
Αξίζει να σημειωθεί η αυξανόμενη ευαισθητοποίηση των πολιτών, οι οποίοι σπεύδουν να αναφέρουν οποιοδήποτε σχετικό συμβάν στις Λιμενικές αρχές ή τον Υ.Σ.Ρ.

Το Ladigesocypris ghigii (Pisces, Cyprinidae), κοινώς γκιζάνι, είναι ένα ψάρι μικρού μεγέθους που ζει αποκλειστικά στα γλυκά νερά της Ρόδου. Πήρε το κοινό, αλλά και το επιστημονικό – γλωσσοδέτη – όνομά του, από τον Ιταλό καθηγητή Alessandro Ghigi που το πρωτοσυνέλλεξε στο νησί στις αρχές του 1900.
Είναι ένας μικρός πρωταθλητής της επιβίωσης, γιατί καταφέρνει να ζει στο εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον των ρεμάτων του νησιού, που το χειμώνα μπορεί να πλημμυρίσουν, ενώ το καλοκαίρι ξεραίνονται στο μεγαλύτερο μέρος τους.
Γι’ αυτό, ο κύκλος ζωής του είναι σύντομος (ζει συνήθως στη φύση έως και τρία χρόνια), τρώει ένα ευρύτατο φάσμα τροφών και αναπαράγεται την άνοιξη και το καλοκαίρι σε μεγάλους αριθμούς.
Θεωρείται ένα από τα πιο απειλούμενα με εξαφάνιση είδη ψαριών των γλυκών νερών στην Ευρώπη, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ένας από τους πληθυσμούς του έχει ήδη εξαφανιστεί (στη λίμνη των Νάνων), ενώ αυτοί που απομένουν εμφανίζουν τάσεις συνεχούς περιορισμού.
Το γκιζάνι προστατεύεται τόσο από την Ευρωπαϊκή, όσο και από την Ελληνική Νομοθεσία.
Το γκιζάνι κατοικεί στα περισσότερα ρέματα, πηγές και υδατοδεξαμενές της Ρόδου.
Πληθυσμοί του γκιζανιού είχαν καταγραφεί στα ρέματα Λουτάνη, Γαδουρά και Αργυρού, στην περιοχή της Ψίνθου (σύστημα Πελέμονη), μέσα σε μια τεχνητή υδατοδεξαμενή στηνΑγία Ελεούσα, στην περιοχή του Ασκληπιείου (ρέμα Κόνταρης), στη λίμνη των Νάνων, καθώς και στα ρέματα και την τεχνητή λίμνη της Απολακκιάς.